Hoë-deurset outomatiese virale nukleïensuur-ekstraksie-oplossing

Virusse (Biologiese virusse) is nie-sellulêre organismes wat gekenmerk word deur klein grootte, eenvoudige struktuur en die teenwoordigheid van slegs een tipe nukleïensuur (DNS of RNA). Hulle moet lewende selle parasiteer om te repliseer en te vermeerder. Wanneer hulle van hul gasheerselle geskei word, word virusse chemiese stowwe sonder enige lewensaktiwiteit en nie in staat tot onafhanklike selfreplikasie nie. Hul replikasie-, transkripsie- en translasievermoëns word almal binne die gasheersel uitgevoer. Dus vorm virusse 'n unieke biologiese kategorie wat beide chemiese molekulêre eienskappe en fundamentele biologiese kenmerke besit; hulle bestaan ​​as ekstrasellulêre aansteeklike deeltjies en intrasellulêre repliserende genetiese entiteite.

Individuele virusse is uiters klein, met die oorgrote meerderheid slegs onder 'n elektronmikroskoop waarneembaar. Die grootste, pokkevirusse, meet ongeveer 300 nanometer, terwyl die kleinste, sirkovirusse, ongeveer 17 nanometer groot is. Dit word algemeen erken dat talle virusse beduidende bedreigings vir menslike gesondheid en lewe inhou, soos die nuwe koronavirus, hepatitis B-virus (HBV) en menslike immuniteitsgebreksvirus (MIV). Sekere biologiese virusse bied egter ook spesifieke voordele vir mense. Bakteriofage kan byvoorbeeld gebruik word om sekere bakteriële infeksies te behandel, veral wanneer superkieme gekonfronteer word waar verskeie antibiotika ondoeltreffend geword het.

In 'n oogwink het drie jaar verloop sedert die aanvang van die COVID-19-pandemie. Nukleïensuurtoetsing strek egter veel verder as die opsporing van die nuwe koronavirus. Benewens COVID-19 dien nukleïensuurtoetsing as die goue standaard vir die vinnige en akkurate opsporing van talle patogene, wat ons gesondheid voortdurend beskerm. Voor nukleïensuurtoetsing is die verkryging van hoëgehalte, hoogs gesuiwerde virale nukleïensure noodsaaklik om die akkuraatheid van daaropvolgende diagnostiese prosedures te verseker.