Pasiënte met longkanker, is MRD -toetsing nodig?

MRD (minimale residuele siekte), of minimale residuele siekte, is 'n klein aantal kankerselle (kankerselle wat nie reageer nie of weerstand bied teen behandeling) wat na kankerbehandeling in die liggaam bly.
MRD kan as 'n biomerk gebruik word, met 'n positiewe resultaat wat beteken dat residuele letsels steeds na kankerbehandeling opgespoor kan word (kankerselle word gevind, en residuele kankerselle kan aktief raak en begin vermenigvuldig na kankerbehandeling, wat lei tot 'n herhaling van die siekte), terwyl 'n negatiewe resultaat beteken dat residuele letsels nie na kankerbehandeling bespeur word nie (geen kankerselle gevind word nie);
Dit is algemeen bekend dat MRD-toetsing 'n belangrike rol speel in die identifisering van pasiënte met nie-kleinselle longkanker (NSCLC) wat 'n hoë risiko vir herhaling het en om aanvullende terapie na radikale chirurgie te lei.
Scenario's waarin MRD toegepas kan word:

Vir longkanker in die vroeë stadium

1. Na radikale reseksie van pasiënte met nie-kleinselle longkanker in die vroeë stadium, dui MRD-positiwiteit 'n hoë risiko vir herhaling en verg noue opvolghantering. MRD-monitering word elke 3-6 maande aanbeveel;
2. Dit word aanbeveel om perioperatiewe kliniese toetse van werkbare nie-kleinselle-longkanker op grond van MRD uit te voer, en soveel as moontlik perioperatiewe presisiebehandelingsopsies te bied;
3. Beveel aan om die rol van MRD in beide soorte pasiënte, die gegene -positiewe en die bestuurdergeen negatief te ondersoek.

Vir plaaslik gevorderde nie-kleinselle longkanker

1.MRD-toetsing word aanbeveel vir pasiënte in volledige remissie na radikale chemoradioterapie vir plaaslik gevorderde nie-kleinselle-longkanker, wat kan help om die prognose te bepaal en verdere behandelingstrategieë te formuleer;
2. Kliniese toetse van MRD-gebaseerde konsolideringsterapie na chemoradioterapie word aanbeveel om so veel as moontlik akkurate konsolideringsterapie-opsies te bied.
Vir gevorderde longkanker wat nie klein is nie
1. Daar is 'n gebrek aan relevante studies oor MRD in gevorderde nie-kleinselle longkanker;
2. Dit word aanbeveel dat MRD opgespoor word by pasiënte in volledige remissie na sistemiese terapie vir gevorderde nie-kleinselle-longkanker, wat kan help om die prognose te beoordeel en verdere terapeutiese strategieë te formuleer;
3. Dit word aanbeveel om navorsing oor MRD-gebaseerde behandelingstrategieë by pasiënte in volledige remissie uit te voer om die duur van volledige remissie soveel as moontlik te verleng, sodat pasiënte hul voordele kan maksimeer.

Daar kan gesien word dat weens die gebrek aan relevante studies oor MRD-opsporing in gevorderde longkanker wat nie kleinselle is nie, die toepassing van MRD-opsporing in die behandeling van gevorderde pasiënte met longkanker nie duidelik aangedui is nie.
In onlangse jare het die vooruitgang in geteikende en immunoterapie die behandelingsvooruitsigte vir pasiënte met gevorderde NSCLC 'n omwenteling gemaak.
Opkomende getuienis dui daarop dat sommige pasiënte langtermyn-oorlewing bereik en dat daar selfs verwag word om volledige remissie deur beeldvorming te bewerkstellig. Daarom, onder die veronderstelling dat sommige groepe pasiënte met gevorderde NSCLC geleidelik die doel van langtermyn-oorlewing besef het, het monitering van die siekte herhaling 'n belangrike kliniese probleem geword, en of MRD-toetsing ook 'n belangrike rol in IT kan speel om in verdere kliniese toetse ondersoek te word.